Mehmet Adil Olcay

   1958 yılında Adıyaman’a bağlı Samsat kazasında altı çocuklu bir ailenin üçüncü çocuğu olarak dünyaya geldi. Çocukluğu Gölbaşı’nda geçti.1965 yılında Gazi İlköğretim okulunda öğrenime başladı. Orta okulu Gölbaşı Orta Okulu’nda tamamladıktan  sonra Adana Erkek Lisesi’ne  yatılı okumak için   kaydını yaptırdı.  Öğrenim yıllarında sınıfının en çalışkan öğrencilerindendir. Okuduğu okullarda da derecelendirmelere girmiş, her yıl birincilik ödülleri almıştır.

   Öğretmenleri tarafından sevilen bir öğrenci olmuştur. Öğrenmeye olan merakı onun sevilen biri olmasına en büyük etkendir.

  Olaylar karşısında yaşından beklenmeyen olgun tavırları, sakinliği ve akılcı çözümler üretmesi onu  çevresinde sevilen biri yapmıştır. Az ve öz konuşmasının yanında beklenmedik esprileri, zengin marş ve şiir  koleksiyonu, ilişkilerindeki dürüstlüğü ve özverisi, onun hatırlanan yanlarındandır.    

1976 Yılında SBF ye kayıtını yaptırmış ve Cumhuriyet öğrenci yurdunda kalmıştır. Okul ve yurt arkadaşları onu sakin, sessiz biri olarak  hatırlarlar. Faşist saldırılara karşı direnme görevinde gösterişe kaçmadan görevler üstlenmesi ve dinginliğinin altında  bilmeyenlerin göremediği   coşkunluğu hatırlardadır.

  Gecekondu bölgelerindeki anti-faşist örgütlenmede görev almak için duraksamayan Adil, 17 Ekim 1979 da halk düşmanlarının kurşunlarına hedef olmuştur.

işte,
ekim de geldi.
onyedi gün var
gitmesine olcay’ın.

onyedi gün sonra,
onlarca yıldır yaşadığım acıyı
yine yaşayacağım.
yine gidecek Olcay.

simsiyah,
ama hep gülen gözlerini,
uzamasa da,
inatla bıraktığı sakalını.
dudaklarının kenarından sarkan
o küçücük gülüşünü
yüreğimde taşıyacağım.

ekim geldi yine,
yine onyedisi olacak.
ve yine bir faşist mermi
koparacak Olcay’ı
benden.

ve ben,
tam otuz yıldır yaptığım gibi.
öfkemi,
katık yaparak ekmeğime.
gelecek o günü bekleyerek
sessizce
ağlayacağım.

ve
her damlasını gözyaşımın.
bir mermi gibi
şarjöre basacağım.

umit çağlar
30 Eylül 2007 küçükesat